LUCIFER

Lucifer – Pali andjeo- negde se positovećuje sa Satanom što svakako nije. Na Latinskom Lucifer znači „Onaj koji donosi svetlost“ i u početku je bio poistovećivan sa Venerom, zvezdom Danicom (Morning star). Lucifer predstavlja ponosnog andjela što ga je koštalo neba i raja, pao je, i postao je Demon. Lucifer počiva uglavnom na legendi i poetskoj književnosti, kao što je u delima Dantea i John Miltona.
Jedino biblijsko spominjanje Lucifera javlja se u Isaiji 14:12 „ Kako si pao sa Neba, Zvezdo Danice, sine svitanja!“ Pominjanje se odnosi u kontekstu hvalisavog kralja Vavilova i na predvidjanje pada Vavilona i njegovog kralja.
Po Jeremiji, u latinskoj verziji Biblije, Lucifer je označen kao vodja Palih andjela. Njegova pobuna protiv Boga zbog greha ponosa prouzrokovala je da on i njegovi sledbenici budu zbačeni sa neba. Pali andjeli su izgubili svoju lepotu i moć i postali demoni.
Po Enohu, Bog stvara redove arhandjela u drugom danu stvaranja sveta, stvarajući ih iz vatre i kamena (Čovek od prašine, poredjenja radi), odeva ih od plamena i daje im oružje. Daje im naredjenja da svaki stoji u svom rangu i daje im armije andjela. Gospod govori proroku Enohu:

“Ali jedan iz redova arhandjela zgreši,
Zajedno sa armijom koja je bila pod njegovom vlašću,
Pala mu je na pamet nemoguća ideja, da može da postavi
svoj presto iznad Neba, i izjednači se samnom.
I Ja sam ga zbacio sa visine zajedno sa njegovim andjelima,
I on je letio okolo u zraku, neprestano,iznad Dna.”

Lucifer je dobio najviše pažnje u Hrišćanstvu. U ranom periodu Hrišćanstva ime Lucifer se ponekad povezivalo sa Hristom, kao donosiocem svetlosti. Otac Origen rane hrišćanske Crkve, koji je živeo u drugom i trećem veku, prvi je poistovetio Lucifera i Satanu. Kasnije i Sv. Augustin je prihvatio ovo poistovećenje sa Satanom. U srednjem veku i Lucifer i Satana su korišćeni kao imena za Djavola. Lucifer se positovećivao sa Djavolom i pre i posle svog pada.
U Mormonizmu, Lucifer (Helel na Hebrjskom) je brilijantan i moćan arhandjeo, sin Elohimov ( Bog Otac) i brat Yahweha (Otac i Sin, Jehovah, ili Isus) i sve Elohimove dece uključujući ljudske duše. Lucifer je postao opsednut ponosom i pokušao da se postavi iznad Elohimove porodice i sruši Očeve zamisli za decu. Borba za vlast počinje a Lucifer i sledbenici gube. Oni bivaju bačeni na Zemlju da iskušavaju ljude. Kada Elohimov cilj biva ispunjen on Lucifera i njegove demone baca u Tamu, potpuno izopštene od božanske milosti i ljubavi. Tu se Lucifer udružuje sa Sotonom.
U Demonskoj hijerarhiji Lucifer je zapovednik Pakla i u rangu je odmah ispod Satane, kao jedan od njegovih generala. Kada se priziva, pojavljuje se kao prelepo dete. Smatra se da Lucifer vlada nad Evropljanima i Azijom.
U 19. Veku Leo Taxil, Francuz koji je bio poznat po okultnim prevarama, izvršio je prevaru da je Slobodna masonerija povezana sa Luciferom, mišljenje koje i danas traje.
Neki savremeni okultisti i satanisti vide Lucifera kao arhandjela svetlosti koji će inkarnirati u čoveka u poslednja vremena radi prosvetljenja i iskupljenja.

Lucifer

Lucifer i duše grešnika

Literatura

Kelly, Henry Ansgar. A Biography of Satan. New York: Cambridge University Press, 2006.
The Old Testament Pseudepigrapha. Vols. 1 & 2. Edited by James H. Charlesworth. 1983. Reprint, New York: Doubleday, 1985.
Russell, Jeffrey Burton. Lucifer: The Devil in the Middle Ages.
Ithaca, N.Y., and London: Cornell University Press, 1984.

preuzmi seminarski rad u wordu » » » 

Besplatni Seminarski Radovi