HRIŠCANSTVO I SRPSKA PRAVOSLAVNA CRKVA

Hrišcanstvo je jedna od tri najvece monoteisticke (jednobožacke) religije, i nastalo je na prostoru nekadašnjeg Rimskog carstva. Religija je zasnovana pojavom Isusa Hrista, siromašnog coveka iz Nazareta u Galileji i Njegovim osnivanjem Crkve, kao zajednice Tela Njegovog, u prvom veku nove ere.
Isus Hrist je propovedao o božijem i nebeskom kraljevstvu, tako skupljajuci mnogo pobornika, koji su ga smatrali mesijom.Hrišcanstvo je predstavljalo prvu univerzalisticku religiju, nasuprot dotadašnjim nacionalnim religijama, i propovedalo jednakost svih ljudi pred Bogom: Jevreja, Grka, Rimljana, siromašnih, bogatih, žena, muškaraca. Zbog propovedanja jednakosti brzo je zavladalo medu siromašnima. Hrišcanstvo se pojavilo u periodu raspada robovlasnicke države,a kasnije kada je postalo zvanicna, državna religija, hrišcanstvo je vezalo svoje interese sa interesima vladajuce klase i udaljilo se od ideala koje propovedaju jevandelja. Dogmatske rasprave, kao i politicke prilike i razni interesi su doveli do toga da je danas hrišcanstvo razjedinjeno. U pocetku je imalo mnogobrojne sekte, ali se kasnije, uglavnom zaslugom helenisticki obrazovanog jevrejskog propovednika - Apostola Pavla, organizovalo u jedinstvenu religioznu zajednicu, crkvu.
Danas, hrišcanstvo prestavlja teritorijalno najrasprostranjeniju i brojcano najvecu svetsku religiju, ciji broj vernika prelazi 2.200.000.000.
Danas se pod hrišcanstvom uglavnom podrazumevaju tri glavne denominacije: Pravoslavna, Rimokatolicka i Protestantska (evangelici ili luterani, reformisani ili kalvini, anglikanci, baptisti, metodisti, kvekeri, adventisti, pentekostalci, Jehovini svedoci...).
Manje hrišcanske denominacije predstavljaju monofizitstvo (jermensko-gregorijanska, jakobitska, koptska i etiopska crkva) i nestorijanstvo.

1. Istorija hrišcanstva

Zvanicno, hrišcanstvo je religija koja koja nastaje u prvom veku nove ere. Tacnije, godina rodenja Isusa Hrista, prestavlja godinu novog racunanja vremena. Ali, slobodno se može reci da su temelji hrišcanstva postavljeni 2000 godina pre nove ere, pojavom Avrama, Isaka i Jakova. To je prica stara više hiljada godina. Avram, Isak i Jakov su predstavljeni kao proroci koji su verovali u boga Jehovu.Njihov zadatak, bio je da propovedaju božije reci i tako poduce narod o postojanju boga Jehove. Takode, imali su zadatak da pripreme put i nagoveste rodenje Isusa Hrista-Sina božijeg.
Hrišcanstvo se pojavljuje na tlu Izraela, koji je tada bio okupiran pod Rimljanima. Za samo tri veka svog razvijanja, postalo je zvanicna religija mnogih država i naroda.

2. Život Isusa Hrista

Isus Hrist je roden u Vitlejemu u Palestini.Isus je sin Boga i device Marije. Naime, njegov dolazak najavio je andeo Gavrilo kojeg je poslao sam Bog. Gavrilo je objasnio Mariji da je ona izabrana da rodi Božijeg sina i da ce ubrzo biti oplodena svetim duhom. To je objasnio i Jakovu - buducem Marijinom mužu. Rekao im je da detetu daju ime Isus Hristos. Hristos u prevodu znaci mesija, pomazanik, od Boga poslat. Tako je i bilo. Isus postaje mudar propovedac. Sakuplja narod i prenosi im poruke od Boga date, uceci ih hrišcanskom moralu i principima. Ubrzo zatim pocinje da cini cuda: leci bolesne,oživljava mrtve... Oko tridesete godine svog života biva kršten kod Jovana Krstitelja. Potom bira dvanaest apostola: Petra (Simona), Andriju, Jakova Zevedejeva, Jovana, Filipa, Vartolomeja, Mateju, Tomu, Jakova Alfejeva, Simona, Leveja zvanog Tadija i Judu Iskariotskog. Posle tri godine propovedanja biva uhapšen i doveden pred Sinedrion (jevrejski sud), a potom je predat rimskom guverneru Pontiju Pilatu. Isus je osuden da umre kao rob razapet na krstu. Na tajnoj veceri, uoci svoje smrti, govori ucenicima ko ce ga izdati. Takode im govori da ce, treceg dana posle svoje smrti, vaskrsnuti i pridružiti se svome ocu na nebu. Za hleb koji su jeli na toj veceri, Isus je rekao da je to njegovo telo, a za vino koje su pili, da prestavlja njegovu krv i da tako treba i da ostane.

3. Hrišcanske opštine

U prvom veku nove ere hrišcani su se tajno okupljali na zajednickim verskim obredima, propovedima i molitvama. Zajednice hrišcanskih vernika zvale su se hrišcanske opštine, bilo ih je u svim delovima carstva, i u njima je imovina bila zajednicka. Ali, hrišcanstvo je samo u pocetku bilo religija ugnjetavanih i potlacenih, da bi vremenom sve više bogataša, nesigurnih i nezadovoljnih državnom vlašcu, pristupalo novoj veri. Hrišcanske opštine su se sve više širile i bogatile. Tada hrišcani menjaju svoje ucenje i od svojih pristalica pocinju da traže poslušnost i pokornost državnoj vlasti. Uskoro je nestalo i imovinske jednakosti medu hrišcanima. Krajem drugog veka nove ere sve hrišcanske opštine ujedinile su se u jednu zajednicu ciji je poglavar postao rimski episkop (rimski biskup), kasnije nazvan papa (latinski: papa -otac). Danas je sedište pape je u Vatikanu i rimski papa ima zvanicnu titulu biskupa grada Rima, nadbiskupa rimske crkvene provincije i patrijarha Zapada. Tako je stvorena verska organizacija Hrišcanske crkva.

4. Biblija - Sveta knjiga

Biblija (drugacije: Sveto Pismo) je hrišcanska sveta knjiga. Sastoji se iz dva dela: Starog zaveta, u kojem je opisan nastanak Zemlje i ljudi na njoj, i njinov razvoj, do rodenja Isusa Hrista, i Novog zaveta, u kome je opisan život Isusa, kroz cetiri jevandelja, i buducnost ljudi i njihovog života na Zemlji. Novi zavet je zbirka spisa ideologa i osnivaca rane hrišcanske crkve, pisanih na grckom i delimicno na jevrejskom jeziku u prvom i drugom veku nove ere. Inace, i sam Isus je govorio aramejski. Ovaj jezik danas je mrtav. Novi zavet sadrži ukupno 27 spisa kanonizovanih u nekoliko faza zakljucno sa cetvrtim vekom, iako su svi tekstovi bili dovršeni do sredine drugog veka. Sadrži cetiri jevandelja (grcki: evangelion - dobra vest) i to po Mateji, Luki, Marku i Jovanu. Prva tri jevandelja su sinopticka. Novi zavet takode sadrži ranu crkvenu istoriju (dela apostolska), dvadesetjednu poslanicu i jednu apokalipsu (otkrovenje Jovanovo). Upravo cetiri jevandelja predstavljaju izveštaj o Isusovom životu, o njegovim kazivanjima i delima.Danas biblija prestavlja ne samo hrišcansku svetu knjigu, nego i najprodavanije delo svih vremena prevedeno na oko 1500 jezika. Pored hrišcanske biblije, koja se razlikuje kod katolika i pravoslavaca, postoji i Hebrejska biblija (eng. The Hebrew Bible, hebrejski: Tanakh).

5. Hrišcansko verovanje

Hrišcani veruju da je Isus poslat na zemlju da propoveda Jevandelje, Božiju blagu vest, i narod poucava. Kljucno verovanje je verovanje o Isusovovom raspecu, koje predstavlja otkup svih ljudskih grehova, i njegovo vaskrsenje iz mrtvih. Dan Isusovog rodenja hrišcani praznuju kao Božic, a dan njegovog vaskrsenja kao Vaskrs. Dan Hristovog stradanja obeležen je kao Veliki petak i on oznacava najtužniji hrišcanski praznik. Hrišcani veruju u vaskrsenje mrtvih i u vecni život.
Pravoslavni, rimokatolicki i monofizitski hrišcani i vecina protestantskih hrišcana veruju u Isusa Hrista kao jednu od tri licnosti, jednog jedinog Boga. Bog je jedan, u liku Oca, Sina i Svetog Duha, Sveta Trojica. Bog se, prema tome, u liku Sina ovaplotio i rodio kao covek, te kao covek poživeo i kao covek stradao i umro, ali i vaskrsao. Svojom smrcu i vaskrsenjem, pobedio je smrt, i otvorio put svim ljudima ka vecnom životu. Mada je Bog izvor sve ljubavi i dobrote i sam savršena ljubav i savršeno dobar, Bog je isto tako svepravedni i savršeni Sudija koji coveku mora da sudi po njegovim delima, jer smisao covekove egzistencije, po hrišcanima, nije samo ovdašnji život, nego i život vecni.

6. Podela rimokatolicke crkve

U šesnaestom veku u zapadnom hrišcanstvu se javlja snažan versko-politicki pokret reformacije ciji je voda bio Martin Luter. Reformacija je zapadno hrišcanstvo podelila u dve osnovne struje: rimokatolicizam i protestantizam (latinski: protestatio - protest). Povod za pobunu Martina Lutera bila je prodaja indulgencija, odnosno opraštanje grehova,cak i buducih, vernicima za novac. Indulgenciju je odobrio papa Julije II. Pokret reformacije i protivreformacije, rascep do kog je došlo u zapadnom hrišcanstvu, bili su povod za mnoge duge i teške verske ratove (Hugenotski rat, Stogodišnji rat). Kasnije je Žan Kalvin stvorio svoju interpretaciju protestantskih ucenja. Ono što razlikuje protestantizam od rimokatolicanstva je odbacivanje svih crkvenih odluka, neprihvatanje pape kao posrednika izmedu Boga i vernika i odbacivanje kulta svetaca, ikona i relikvija.
Savremeni protestantizam se deli na Luteransku, Kalvinisticku i Anglikansku crkvu.

Najbrojnije religije sveta. Zemlje, u koje su hrišcanske religije najbrojnije, oznacene su ljubicastom (Rimokatolici), plavom (Protestanti) i crvenkastom (Pravoslavci) bojom.
Hrišcanstvo je danas najrasprostranjenija religija na svetu, uz islam, sa najvecim brojem vernika. Hrišcani cine vecinu u Evropi, celoj Americi, Australiji, a ima ih i u Aziji i Africi. Samo rimokatolika ima cak 980 000 000 po podacima iz 1991. godine. Crkve rimokatolicke ispovesti deluju u Španiji, Francuskoj, Italiji, Austriji, Poljskoj, Madarskoj, južnoj Nemackoj, Sloveniji, Hrvatskoj, Ceškoj, Slovackoj i gotovo celoj Latinskoj Americi. Anglikanska crkva razvijena je u Engleskoj. Protestantske crkve pokrivaju sve skandinavske zemlje, severnu Nemacku i Holandiju. Kalvinizam dominira u Škotskoj, Švajcarskoj i Holandiji, dok Luteranstvo preovladuje u Skandinaviji, Nemackoj i Baltickim zemljama. Manji broj protestanata živi u Istocnoj Evropi i Francuskoj.
Pravoslavlje je zastupljeno u Evropi (Srbija, Crna Gora, Bugarska, Grcka, Rumunija, Republika Makedonija,Moldavija, Rusija, Ukrajina, Belorusija i Gruzija, delovima Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Albanije,
Jermenije, Estonije, Letonije, Kipra te na bliskom istoku, a sada u porastu i u zemljama zapadne evrope, Amerike, dalekog istoka.

8. Jeres

Jeres u hrišcanstvu, a posebno u katolickoj i pravoslavnoj crkvi, oznacava sva mišljenja o verskim dogmama, koja se razlikuju od zvanicnog ucenja crkve.
Jeretik, covek koji o verskim pitanjima drukcije misli, je vekovima osudivan od strane crkve. Uvek se o jereticima širila zastrašujuca, odbojna predstava.U pocecima hrišcanstva su glavni jeretici bili ljudi koji su citali grcke filozofe. Tertulijan je to precizno odredio: "filozofi su patrijarsi jeretika", a njegov stav je kroz istoriju crvke bio široko prihvacen. J. Majendorf dokazuje da su, po ocenama prvih sabora, „klasicni filozofi bili jeresiarsi", odnosno da su sve glavne hrišcanske jeresi rezultat njihovog uticaja. (Vizantijsko bogoslovlje, 77.)
Jeretik je po pravilu covek istrajavan u svom uverenju, koji se pre okrece protiv crkvene zajednice nego što ce se odreci vlastitog ubedenja. Zbog smelog i cesto junackog zalaganja za drukcija shvatanja vere, jeretici se ubrajaju u velike pretece novih ideja. Kako je Hristovo ucenje odstupalo od zvanicnog toka jevrejske religije, on je bio doživljen kao reformator i, konacno, kao jeretik.
Jeretik ima slicnosti sa prorokom, sa svecem, jep žrtvuje sve i ispunjen je verom. On je najjaci antipod religiozno ravnodušnom, crkveno-politicki orijentisanom coveku.Veliki jeretici su religiozni stvaraoci, koji su ostavili neizbrisiv trag u istoriji hrišcanstva. Oni su stvorili novo i neprolazno, i hrišcanstvo ih se, uprkos pocetnom sablažnjavanju, više ne može odreci.

9. Antihrist

Antihrist je izraz za protivnika Isusa Hrista koji je olicenje zla i inkarnacija sotone koji kategoricki odbija istinu. Antihrist može biti osoba, organizacija, pokret, vlada itd. Izraz antihrist se po prvi put se spominje u Novom zavetu u Jevandelju po Jovanu apostolu.Kroz srednji vek ovaj pojam se koristio za protivnike Katolicke crkve,a kasnije se ovaj pojam rasprostranio u svim hrišcanskim zajednicama kao pojam za protivnike hrišcanskih crkava kao i pridev za nehumane vladare i državnike. Po Nostradamusu antihrist ima veliki znacaj.Po njegovim predskazanjima postojace 3 antihrista,od kojih je prvi Napoleon Bonaparta,drugi Adolf Hitler a treci antihrist još nije poznat jer njegovom pojavom na svetsku scenu oznacice pocetak kraja sveta.

Srpska pravoslavna crkva

i još veliki broj svetitelja, prepodobnih, velikomucenika i mucenika koju su postradali ispovijedajuci pravoslavnu vjeru.

Srpska pravoslavna crkva ima veliki broj hramova i manastira.
Medju najpoznatije i najznacajnije spadaju: Hram Svetog Save na Vracaru, Saborna crkva i Crkva svetog Marka u Beogradu... manastiri: Hilandar, Studenica, Žica, Gracanica, Decani, Sopocani, Pecka patrijaršija, Mileševa, Ljubostinja, Celije, Tronoša, Ostrog...

Mnogi od ovih manastira i crkava su nastali u vrijeme Nemanjica (12. vijek) i imaju ikone i freske od izuzetnog znacaja i vrijednosti za celokupnu svetsku kulturu, narocito za hrišcansku kulturu i civilizaciju.
Pravoslavna crkva smatra da je pravoslavlje ostalo verno izvornom hrišcanstvu nakon 1054. godine. Pored toga Srpska pravoslavna crkva ima i svoje specificne odlike u odnosu na druge pravoslavne crkve, a jedna od njih je i krsna slava koju nemaju ostali pravoslavni narodi

ZAKLJUCAK

Hrišcanstvo je izmirilo Zapadne Istocne verske i filozofske poglede. Ono je ustalo protiv svih dotle postojecih religija, protiv ceremonijala, opšteg za sve njih, ono svoje ucenike vrbuje uglavnom iz redove nižih slojeva stanovništva, i obraca se svim narodima bez razlike, ono tvrdi da nema ni Grka, ni Judejaca, nego sve u svemu Hristos, i na taj nacin - HRIŠCANSTVO SAMO POSTAJE PRVOM MOGUCOM SVETSKOM RELIGIJOM

LITERATURA:

1. Milan Mitrovic, Sreten Petrovic, Sociologija, Zavod za udzbenike i nastavna sredstva, Beograd 2003.
2. Lesek Kolakovski: Religija, BIGZ, Beograd, 1995
3. Internet pretrazivaci

PROCITAJ / PREUZMI I DRUGE SEMINARSKE RADOVE IZ OBLASTI:

ASTRONOMIJA | BANKARSTVO I MONETARNA EKONOMIJA | BIOLOGIJA | EKONOMIJA | ELEKTRONIKA | ELEKTRONSKO POSLOVANJE | EKOLOGIJA - EKOLOŠKI MENADŽMENT | FILOZOFIJA | FINANSIJE |  FINANSIJSKA TRŽIŠTA I BERZANSKI    MENADŽMENT | FINANSIJSKI MENADŽMENT | FISKALNA EKONOMIJA | FIZIKA | GEOGRAFIJA | INFORMACIONI SISTEMI | INFORMATIKA | INTERNET - WEB | ISTORIJA | JAVNE FINANSIJE | KOMUNIKOLOGIJA - KOMUNIKACIJE | KRIMINOLOGIJA | KNJIŽEVNOST I JEZIK | LOGISTIKA | LOGOPEDIJA | LJUDSKI RESURSI | MAKROEKONOMIJA | MARKETING | MATEMATIKA | MEDICINA | MEDJUNARODNA EKONOMIJA | MENADŽMENT | MIKROEKONOMIJA | MULTIMEDIJA | ODNOSI SA JAVNOŠCU |  OPERATIVNI I STRATEGIJSKI    MENADŽMENT | OSNOVI MENADŽMENTA | OSNOVI EKONOMIJE | OSIGURANJE | PARAPSIHOLOGIJA | PEDAGOGIJA | POLITICKE NAUKE | POLJOPRIVREDA | POSLOVNA EKONOMIJA | POSLOVNA ETIKA | PRAVO | PRAVO EVROPSKE UNIJE | PREDUZETNIŠTVO | PRIVREDNI SISTEMI | PROIZVODNI I USLUŽNI MENADŽMENT | PROGRAMIRANJE | PSIHOLOGIJA | PSIHIJATRIJA / PSIHOPATOLOGIJA | RACUNOVODSTVO | RELIGIJA | SOCIOLOGIJA |  SPOLJNOTRGOVINSKO I DEVIZNO POSLOVANJE | SPORT - MENADŽMENT U SPORTU | STATISTIKA | TEHNOLOŠKI SISTEMI | TURIZMOLOGIJA | UPRAVLJANJE KVALITETOM | UPRAVLJANJE PROMENAMA | VETERINA | ŽURNALISTIKA - NOVINARSTVO

preuzmi seminarski rad u wordu » » » 

Besplatni Seminarski Radovi