RACUNOVODSTVO PREDUZECA U TRANZICIJI

Reafirmacija preduzetništva i preduzeca,kao i realizacija ideje restrukturiranja uvodi nas u jednu potpuno novu situaciju koja podrazumijeva novu terminologiju,nove kategorije,drugacije
poslovno ponašanje i drugacije prihvatanje,za nas,nove tržišne filozofije privredivanja.
Kada je rijec o suceljavanju sa savremenim preduzecem,neophodno je respektovati dvije veoma bitne cinjenice.U prvom redu ,savremeno preduzece ima vrlo prepoznatljiv i mocan centralni organ upravljanja,cija moc bazira ili na kapitalu ili na znanju.Druga cinjenica indicira,da diversifikacija i internacionalizacija poslovanja cine organizacionu strukturu savremenog preduzeca veoma složenom.
Da bi se na adekvatan nacin upravljalo ovakvim preduzecem,neophodno je poznavati i taktiku i psihologiju,uz poštovanje ekonomske logike,zatim centralni organ upravljanja mora da planira,koordinira i kontroliše performanse užih organizacijskih dijelova i da obezbjeduje odredeni centralni servis svojim filijalama.
Skladno funkcionisanje preduzeca zavisi od nacina definisanja centralnog organa upravljanja i njegove moci,kao i od odnosa vrha preduzeca sa organizacionim dijelovima,zatim menadžment preduzeca mora uspostaviti optimalan balans izmedu strategije savremenog preduzeca,njegovog oblika,metoda rasta,organizacione strukture i kriterijuma na kojima insistira perspektivno okruženje.U takvoj situaciji preduzece mora težiti preduzetništvu okrenutog ka okruženju,ali istovremeno i preduzetništvu okrenutog ka samom preduzecu.
Korak sa savremenim uslovima privredivanja cemo moci uhvatiti samo pod uslovom da se realno suocimo sa svim našim zabludama i neznanjima,da iz osnova promijenimo navike i mentalitet,odnosno usvojimo potpuno novu filozofiju privredivanja.
U savremenim uslovima privredivanja u kojima tehnicki,a posebno tržno faktori imaju presudnu ulogu u formiranju poslovnog uspjeha preduzeca,upravljanje i rukovodenje postaje sve teže.Sigurnost u poslovanju se može obezbijediti, ako se od improvizovanog prede na organizovano upravljanje.Preduslov za to je da preduzece izgradi i organizuje poslovni sistem informisanja.
Sistem informisanja treba da posluži preduzecu za potrebe definisanja njegove upravljacke funkcije,poslovne politike i proces donošenja poslovnih odluka.
Racunovodstvo pruža široke mogucnosti korištenja ogromnog broja informacija ,kako
za potrebe upravljanja privredom tako i za potrebe funkcionisanja društvenog sistema informisanja i ima sva obilježja jednog informacionog sistema-cilj,funkcija,struktura,norme ponašanja,ulaz,izlaz,rezultat,potpunost idr.
U uslovima stalnog procesa rasta i razvoja preduzeca,prema vremenu, funkcijama,internom i eksternom okruženju i opštoj organizaciji privrednih i pravnih subjekata menadžment preduzeca kao sistem savremene tržišne ekonomije u upravljanju i rukovodenju resursima preduzeca,zahtijeva konstituisanje racunovodstva,poslovnih finansija i revizije,kao i njihovu medusobnu uslovljenost i povezanost.
U kojoj mjeri ce danas postsocijalisticka društva i države napraviti korijenite promjene ka razvijanju tržišne privrede koja ce omoguciti konkurenciju vrijednosti,vecu produktivnost i zaradivacku sposobnost,kao i prilagodavanje zahtjeva tržišta i potrošaca tim promjenama,u ogromnoj mjeri zavisi od aktivnog znanja menadžera iz oblasti racunovodstva,poslovnih finansija i revizije.

PREDUZECE U TRŽIŠNOJ PRIVREDI

U tržišnoj privredi,uspjeh i neuspjeh razdvaja vrlo tanka nit,odnosno skoro ista putanja koja vodi ka uspjehu može preduzece odvesti i u zonu neuspjeha.razvijeni tržišni privredni sistem,medutim,ima razvijene mehanizme za revitalizaciju preduzeca i privrede kao takve.Od momenta osnivanja preduzece postaje proizvod koji može,iz odredenih razloga,postati predmet kupoprodaje.
Upravo takva mogucnost,taj odnos,nagoni preduzeca na stalno dokazivanje,jer u protivnom menadžment biva zamijenjen.
Pitanje restrukturiranja i ostvarivanja kontrole u preduzecu ce biti potrebno rješavati kvalitativno novom,izmijenjenom,ambijentu.Od nekoliko glavnih promjena privredno-sistemskog,poslovnog-organizacionog i finansijskog-racunovodstvenog ambijenta,pomenut cemo najtipicnije: cinjenicu da ce se u ulozi definisanog investitora,umjesto društvene zajednice kao imaginarnog vlasnika sve više pojavljivati mnoštvo fizickih i pravnih lica.
Zatim,uvodenje u ekonomski ambijent preduzetnickih banaka i drugih finansijskih institucija,umjesto dosadašnjih,pretežno distributivnih,banaka,znatno ce doprinijeti finansijskom uozbiljenju i zavodenje finansijske discipline.
Potom,uvešce se preduzece kao dobitno orijentisana organizacija, slobodni ucesnik u tržištu roba,radne snage i kapitala i specificna kompleksna roba .
Narednu promjenu predstavlja uvodenje preduzetnicke uprave preduzeca sa novom upravljackom filozofijom i novim znanjima,umjesto dosadašnje podanicke i iza samoupravnih organa skrivene uprave.
Umjesto usitnjenih i pojednostavljenih privrednih subjekata,implementirace se poslovno-organizaciono složena preduzeca sa statusom jedinstvenog pravnog lica i finansijskog entiteta,što bi predstavljalo sledecu promjenu ambijenta.
Novo preduzece se može definisati,dakle,kao dobitno orijentisana tecevinska organizacija,potpuni tržišni subjekt,ali i tržišni objekt,što pored ostalog,nužno podrazumijeva otvorenost preduzeca za promjene organizacione strukture i statusa,što je,sasvim izvjesno,bitna pretpostavka uspjeha,cesto znacajan osnov rasta,a ne rijetko i uslov opstanka.
Tržišne ekonomije nude brojne modele restrukturiranja preduzeca,od kojih su za našu privredu,u ovoj fazi,najprimjerniji i posebno interesantni:menadžer,zatim,kupoprodaja preduzeca ili njegovog užeg organizacionog dijela,potom,promjena vlasnicke strukture preduzeca,nakon toga,organizovanje složenih preduzeca sa statusom holdinga,pribavljanje dodatnog kapitala emitovanje dionica,definisanje titulara društvenog kapitala putem podjela na zaposlene idr.
Uz navedeno,nužno je istaci i znacaj holding kompanija,koje vrlo cesto predstavljaju formalno-organizacionog,pravnog i finansijskog nosioca realizovanja navedenih statusnih kontrolnih promjena.
Cinjenica da je maksimalizacija vrijednosti akcija preduzeca jedan od osnovnih ciljeva finansijskog menadžmenta preduzeca,indicira na veliki znacaj tržišnih vrijednosti emitovanih hartija od vrijednosti koje glase na cistu imovinu preduzeca.Medutim,tržišnu vrijednost hartija koje glase na cistu imovinu preduzeca nezahvalno je uzimati kao vrijednost cjeline preduzeca,iz više razloga.
U prvom redu,tržišna vrijednost dionica bazira na ocekivanim dividendama od strane pojedinacnih štediša,a ocekivanja su kolebljiva,odnosno pod uticajem su skorijih efektnih dividendi koje mogu ili povremeno izostajati,ili pak,biti uvecane djelimicno nezavisno od stvarne prinosne snage preduzeca.
Iz cinjenice da preduzece predstavlja spoj sredstava i organizacije,za potrebe odlucivanja u navedenim aktivnostima restrukturiranja preduzeca neophodno je njegovu vrijednost izvoditi iz buduce snage cjeline preduzeca,što je obuhvatniji model vrijednosti preduzeca od predhodno navedenog,te kao takav zahtijeva ekspertnu procjenu cjeline preduzeca.
Vrednovanje cjeline preduzeca na osnovu buducih dobitaka preduzeca posebno je pogodan oblik za sledece modele restrukturiranja,i to:merdžer,kupoprodaja preduzeca,promjena vlasnicke strukture preduzeca,finansijska sanacija preduzeca,i sl.
Kroz prodajnu cijenu,prodavac teži da postigne obeštecenje za dobitke kojih se u buducnosti odrice,dok ce kupac preduzeca(ili užeg dijela)platiti maksimalno onoliko koliko dobitaka može ostvarivati u životnom vijeku preduzeca.U bilo kakve oblike restrukturiranja se nece ici bez eliminisanja skrivenih gubitaka i putem smanjenja knjigovodstvene vrijednosti preduzeca do nivoa koji obezbjeduje realizaciju buducih,tj.ocekivanih periodicnih dobitaka,na teret vlastitog kapitala ili poravnanjem sa povjeriocima.
Medutim,za obavljanje složenog zadatka kakav je vrednovanje,tj.procjena preduzeca, u nas se ne raspolaže znanje i iskustvom niti se adekvatno pažnja poklanjala racunovodstvenom informacionom sistemu,koji predstavlja informacionu osnovu na bazi koje je jedino moguce obaviti adekvatno vrednovanje preduzeca kao cjeline ili užeg organizacionog dijela.

1. EVOLUCIJA RACUNOVODSTVENO INFORMACIONOG SISTEMA

Sve komponente racunovodstva nisu se istovremeno razvijale.najprije se pocelo razvijati knjigovodstvo,koje je do danas ostalo najvažniji dio racunovodstva,što je bilo uslovljeno prvenstveno razvojem proizvodnih snaga.Razvojem privrede znacaj knjigovodstva sve više je rastao.
Trgovina i bankarstvo su još od vremena Vavilona,Grcke i Rima bili razvijeni.Razvijena trgovina ,po logici stvari,predstavljala je preduslov razvoju bankarstva,ciji su glavni poslovi u to vrijeme bili:odobravanje zajmova,primanje kaucije,garancija i novca na cuvanje.Upravo na ovim sektorima u privredi antickih naroda javljaju se prvi tragovi knjigovodstva.uspon primitivne poljoprivrede bio je vezan za prve oblike pozajmljivanja.
Uobicajeno je,naime,bilo da se sjeme uzima na zajam,da bi se nakon žetve otplatilo uz kamatu.
Nove svrhe i oblike kreditiranja otkriva asirska ekspanzija u Anadoliji.Izgradnju izvan metropola,tj. u centrima kolonizacije u Maloj Aziji,finansirali su veleposjednici iz prijestolnice u vidu dugorocnih zajmova s tim da zajmoprimci,odnosno azijski iseljenici osiguravaju zajmodavcima udio u profitu od oko 1/2 do 2/3.
Kredite u starom Vavilonu,prije 3.800 godina uredivao je,izmedu ostalog,i Hamurabijev zakonik.Kralj Hamurabi je smatrao da je zakonskim putem potrebno obuhvatiti režim obaveze koji nastaje po osnovu kreditiranja u novcu i robi i komisionim poslovima.Tako,na primjer,iz pojedinih paragrafa spomenutog zakona mogu se uociti tragovi knjiženja.Npr. paragraf 100. Hamurabijevog zakona kaže da „komisionar treba da zapiše koliko je novca primio i o roku da ga vrati trgovcu“. U paragrafu 104. stoji da „kada trgovac preda komisionaru žito,vunu,ulje ili drugu robu za prodaju,komisionar treba da zapiše i trgovcu da vrati novac,komisionar treba da primi priznanicu za novac koji je predao trgovcu“.
Dalji,veoma važan razvoj kreditnih oblika vezan je za prekomorsku ekspanziju anticke Grcke.U panhelenskoj koloniji u južnoj Italiji,sredinom petog vijeka prije naše ere,osnovan je novi grad Therior,u kome je trebalo uraditi sve,pa i regulisati i pravne poslove.Taj zadatak je povjeren filozofu iz Abdere sofisti Protagori,koji je jasno definisao nacelo kupovine na kredit.

U starom Rimu,takode se razvijala i usavršavala evidencija narocito na podrucju bankarstva,gdje kreditni poslovi imaju primarnu ulogu.
I u podrucju proizvodnje u uslovima robovlasnickog poretka javlja se potreba za vodenjem odredene evidencije.robovlasnike,da bi mogao upravljati sredstvima,ljudima i proizvodnjom,kontrolisati efekte rada sa aspekta ocuvanja i povecanja sopstvene imovine,u pomoc sve više pozivao organizovanu evidenciju.
Od V do XI vijeka proizvodne snage bile su na veoma niskom nivou.Zanatstvo i zemljoradnja su bile osnovne privredne djelatnosti,a trgovina se sretala rijetko,trgovalo se,skoro iskljucivo,viškovima preteklim od licne potrošnje.
Knjigovodstveno obuhvatanje privrednih operacija u uslovima takve,pretežno naturalne,privrede gotovo da i nije bilo.ipak,knjige su u to vrijeme vodene po manastirima,s ciljem kontrole imovine.
U drugoj polovini Srednjeg vijeka u italijanskim gradovima (Venecija,Piza,Amalfi,Ðenova) ustanovljeno je dvojno knjigovodstveno bilježenje,kao potpun sistem knjigovodstva.Konacno izgradivanje i uoblicavanje knjigovodstva u samostalan sistem evidencije bilo je omoguceno ekonomskom ekspanzijom italijanskih gradova,a prije svega:prodorom novcane privrede u gotovo sve privredne djelatnosti italijanskih gradova u XIV i XV vijeku,razvojem robnog prometa izmedu Evrope i istocnih zemalja,u kome se italijanski pomorski gradovi pojavljuju kao najznacajniji posrednici;raznovrsnim i frekventnim transakcijama i akumulacijom trgovackog kapitala.
Industrijska revolucija,nastala u XVIII vijeku,obezbedivala je industrijskim preduzecima izvanredno velike profite.
Na žalost,i danas,nakon 200 godina,u mnogim preduzecima,uglavnom u onim koja nemaju problema sa realizacijom,tj.koja koriste monopolisticki položaj na tržištu,zadovoljavaju se ulogom racunovodstva koja se ogranicava na redovno isplacivanje licnih dohodaka,nedovodenja privrednog subjekta u stanje blokiranja žiroracuna i nestavljanja ozbiljnijih primjedaba od strane kontrolnih eksternih organa.
Odnos preduzeca prema problemima poslovanja iz osnova je izmijenjen u periodu liberalnog kapitalizma,kada je došlo do naglog razvoja proizvodnje i proizvodnih snaga.Proširivala su se tržišta,smanjivali troškovi proizvodnje,kao rezultat iskorištavanja kolonija i akumulirao veliki kapital.
Krajem XIX i pocetkom XX vijeka u privrednom razvitku nastale su krupne promjene,koje su imale za posljedicu osnivanje velikih industrijskih preduzeca sa ogromnim sredstvima i masovnom proizvodnjom.Zbog težnji za maksimiziranjem profita i daljom akumulacijom kapitala u rukama malog broja kapitalista nastoji se eliminisati uticaj tržišta,kao i konkurencija niza istovrsnih sitnijih proizvodaca,odnosno željelo se postati jedini koji diktira uslove.
Ovakve promjene u privredi,s kraja XIX vijeka,bile su pracene i suštinskim promjenama u knjigovodstvu.Naime,dolazi do pojave industrijskog knjigovodstva koje se u kasnijem periodu razdvaja na dva dijela-pogonsko i poslovno.
Pogonsko knjigovodstvo imalo je cisto internu funkciju,tj.obuhvatanje kretanja vrijednosti u proizvodnom procesu.Poslovno knjigovodstvo odražavalo je odnos preduzeca sa okruženjem,i to:poreskim organima,bankom,sudom,povjeriocima, i sl.
U kasnijem periodu dolazi do jacanja uloge kapitalisticke države i u ovom periodu se osjeca potreba za razvojem jednog podrucja racunovodstva-planiranja,odnosno pred knjigovodstvo se pocinju u sve vecoj mjeri postavljati zahtjevi za informacijama koje govore o buducim kretanjima.
Djelovanje pojedinih preduzeca pocinje se kontrolisati uvodenjem jednoobraznih knjigovodstvenih podataka,upravo u ovom periodu intenzivnog korištenja naucnih dostignuca,u smislu unapredenja metoda i tehnike rada,pojedina podrucja knjigovodstva razvila su se do te mjere da su prerasla obicno evidentiranje pojedinih sredstava i promjena na tim sredstvima.Drugim rijecima,to je vrijeme kada možemo poceti govoriti o transformaciji knjigovodstva u racunovodstvo.
Cilj ove kratke istorijske digresije bio je da ukažemo na cinjenicu da je klasicno knjigovodstvo,sa prvobitnom ulogom registratora poslovnih dogadaja,danas evoluiralo u toj mjeri da se podaci o minulim dogadajima nadopunjuju planiranim,a upotrebljava se i obilje analitickih instrumenata u cilju obezbjedenja relevantnih pokazatelja koje rukovodstvo preduzeca koristi u upravljanju i poslovnom odlucivanju.
Racunovodstvo danas ima znacajnu ulogu u informativnom sistemu preduzeca i predstavlja nezamjenljiv metod i instrument upravljanja i rukovodenja modernim preduzecem.

2. RACUNOVODSTVO I MENADŽMENT

U savremenom preduzecu odnos racunovodstva,poslovnih finansija i revizije prema menadžmentu preduzeca predstavlja proizvod istorijskog razvoja preduzeca i njegovih elementarnih funkcija.
Kadrovi koji realizuju menadžment preduzeca moraju konstantno inovirati svoja strucna specijalisticka znanja,zatim znanja iz poslovne kulture,potom racionalno upravljati sopstvenim vremenom i na adekvatan nacin delegirati poslove saradnicima,kao i voditi poslovne razgovore i sastanke u cjelishodne oblike kontrole izvršavanja postavljenih programa i planova rada preduzeca.
S obzirom na to,da se racunovodstvo historijski razvijalo sa razvojem tržišne privrede i menadžmenta,od knjigovodstva trgovine,knjigovodstva proizvodnje u racunovodstveni informacioni sistem,sasvim je logicna cvrsta kauzalna veza izmedu racunovodstva i menadžmenta.
Cesto se puta,cak i kod pojedinih menadžerskih timova,racunovodstvo poistovjecuje sa knjigovodstvom,što je apsolutno pogrešna i nenaucna predstava o ulozi racunovodstva u upravljanju procesima i resursima preduzeca.Za donošenje adekvatnih odluka,ovakav tretman racunovodstva ima nesagledive posljedice.
Knjigovodstvo,kao esencijalni dio racunovodstva,predstavlja strogo dokumentovanu privrednu evidenciju,zasnovanu na potpunom i trajnom sakupljanju stvarnih podataka o svim nastalim poslovnim procesima i stanjima.Racunovodstveni obracuni i iskazi predstavljaju finalni produkt knjigovodstva.
U zavisnosti od obima i složenosti planiranja,racunovodstveno planiranje se može organizovati kao poseban segment ili posao racunovodstvenog menadžera.U ovom podsistemu racunovodstvenog informacionog sistema,prikupljaju se,sreduju i iskazuju podaci o buducim ekonomsko-finansijskim kategorijama,kao,na primjer:prihodi,rashodi,amortizacija,poreske obaveze,obaveze po osnovu zarada,investicije, i sl.Produkt planiranja je konkretan finansijski plan,a racunovodstveni plan dio je privrednog plana preduzeca.
Da bi se utvrdila ispravnost,kao i ispostavljanje naloga za otklanjanje neispravnosti u svim dijelovima racunovodstva,menadžment preduzeca se služi racunovodstvenom kontrolom i nadzorom.Strukturu racunovodstvene kontrole cine:kontrola ulazne dokumentacije,kontrola knjiga,obracuna,kontrola primjene zakonskih propisa i opštih akata preduzeca,sa stanovišta principa,istinitosti,tacnosti i potpunosti.
Predmet racunovodstvene analize cini.ispitivanje i ocjena finansijske pozicije i rezultata poslovanja na osnovu usporedivanja iz racunovodstvenih obracuna i predracuna,kao korištenje ostalih postupaka utvrdivanja na odstupanja i uzroke odstupanja,kao i njihovih posljedica,kako bi na osnovi tih saznanja menadžment preduzeca predložio mjere za njihovo poboljšanje.Posebno mjesto u racunovodstvenoj analizi zauzima analiza finansijske situacije preduzeca,i to: analiza strukture imovine,strukture kapitala,finansijske strukture,likvidnosti,finansi-
jske snage,uspjeha prodaje,prinosne snage, i sl.
Racunovodstveno informisanje može se definisati kao pružanje racunovodstvenih informacija internim i eksternim korisnicima,kao gotovih dokumenata ili dokumenata za dalju obradu i prezentaciju.
Racunovodstvo i menadžment su svakodnevno povezani procesi iz kojih se formiraju podaci i informacije o poslovnim transakcijama prihoda,rashoda,novcanog toka,sredstava,stanje imovine-kapitala,odnosno daju informacije o zaradivackoj sposobnosti preduzeca,na osnovu cega se donose odgovarajuce poslovne odluke o cijenama,troškovima,obavezama,kreditnim aranžmanima, i sl.
Danas se posebno istice uloga racunovodstva u motivaciji menadžmenta kroz potpuno pracenje privrednih procesa po funkcijama i podrucjima odgovornosti menadžera za uspjeh ili neuspjeh zakljucivanja ugovora o njihovim pravima,obavezama i odgovornostima.Upravljacko racunovodstvo i drugi poslovni instrumenti su podloga za ocjenu svake aktivnosti menadžera i za donošenje odluka o njihovom radu,uspjeha u radu,povjerenja u daljem radu poslovanja preduzeca.
Zavisno od upravljackih potreba,organizacija menadžerskog racunovodstva uvodi se posebno u trgovini,industriji,gradevinarstvu,saobracaju i ostalim djelatnostima.Za svoje potrebe menadžment preduzeca odlikuje konkretnu organizaciju menadžerskog racunovodstva,koja se mijenja i dopunjuje u funkciji svog tekuceg poslovnog zadatka i programa.

3. RESTRUKTURIRANJE ZAPADNIH EKONOMIJA

Citav niz faktora podsticajno djeluje na strukturiranje,usljed cega se konkurentskim odnosima i prednostima velicine prilazi na kvalitativno nov nacin.
Naime,sve do nedavno veoma znacajan put ka formiranju sopstvenih prednosti trasirao se intergrisanjem preduzeca i stvaranjem giganata u privredi.
Medutim,danas se manja preduzeca daleko lakše snalaze,ostvarujuci,pri tome,mnoge prednosti u odnosu na“dinosaurus“ firme.U razvijenim ekonomijama Zapada restrukturiranje se krece u pravcu intezivnog usmjeravanja svih akcija na dizanje nivoa ekonomije u okviru sistema.
Sva preduzeca koja ne ulažu dovoljno napora da iz svojih uslova ne izvlace maksimalne efekte,danas su izložena svojevrsnom fenomenu preuzimanja i restrukturiranja u aktuelnoj razvojnoj fazi zapadnih ekonomija,preuzimanje i restrukturiranje nisu prolaznog i pomodnog karaktera,vec su inkorporirani duboko u
samom sistemu i cine njegovu zakonomjernost.
Ipak,nekoliko uslova je moralo biti zadovoljeno da bi se restrukturiranje razvilo u navedenoj formi.Prvi uslov je razvijenost tržišta kapitala,koje ce omoguciti rigoroznu kontrolu nad preduzecima.
Transformacija vlasnika iz njegove uloga pasivnog posmatraca u aktivnog vlasnika,može se oznaciti kao drugi uslov koji je stekao kao faktor restrukturiranja preduzeca.U operativnom djelovanju preduzeca,vlasnik je imao simbolicno prisustvo godišnjim skupštinama akcionara,na kojima je rukovodstvo izvodilo svoj unaprijed izrežirani šou.Maksimum dometa uticaja akcionara sastojao se u iznošenju eventualnih prijedloga.
Medutim,do znacajnog obrta došlo je kada su tzv.institucionalni invenstitori odlucili da ostvaruju uticaj,tj.da nadgledaju menadžment kompanije kako bi izvršili snažan pritisak na njih da rezultate dejstva kompanije ostvaruju na nivou mogucih.
Kao treci uslov za procese preuzimanja i restrukturiranja može se oznaciti nemoc rukovodstva da se odupre promjenama.Naime,i pored nekih neznatnih efekata usporavanja pomenutih procesa,praksa USA je pokazala da odupiranje preuzimanju i restrukturiranju nije dala rezultate.u situaciji kada je jedna kompanija stavljena na listu na prodaju direktori su obavezni slijediti proceduru koja
obezbjeduje prodaju uz najpovoljnije uslove,ukoliko ne žele rizikovati ogromne kazne.

ZAKLJUCAK

Potrebu za razumijevanjem racunovodstva izazvao je razvoj privrede ,
Posebno medunarodne trgovine robom i kapitalom.Globalizacija ekonomije sve više povecava i širi finasijske transakcije i zahtijeva podršku na polju medunarodno uporedivog racunovodstva,što,sa svoje strane rezultira sve vecom internacionalizacijom racunovodstva,kao i uskladivanje specijalizacijom racunovodstvene kao struke.
Privredi SRJ ,namecu se od strane ucesnika globalnog finansijskog tržišta,nedvosmisleni zahtjevi za harmonizacijom racunovodstvenih rješenje kao i za stvaranjem uslova za dopunu pravnih i strucnih rješenja za potrebe medunarodno priznate racunovodstvene profesije.
Kako istice prof. dr Slobodan V.Vidakovic „ne teži se,naravno,striktnoj racunovodstvenoj unifikaciji,vec zajednickom dogovoru i izboru prihvatljivih rješenja koja omogucavaju adekvatno poslovno sporazumijevanje.“
Racunovodstvo je,zapravo,jezik poslovnog sporazumijevanja.
Razvijena i kompetentna racunovodstvena profesija predstavlja jedan od esencijalnih uslova za usavršen i moderan sistem finansijskog izvještavanja, koji treba da rezultira vecem stepenu uporedivanja i razumijevanja ekonomskih prikaza pivrednih entiteta.
Polazeci od cinjenice,da je racunovodstvo kljucni informacioni sistem za kontrolu resursa svakog preduzeca njegovih ucinaka,te za donošenje optimalnih menadžerskih odluka,svaki investitor ili neki drugi donosilac odluka u biznisu,a posebno svaki suvremeni menadžer mora poznavati kljucne racunovodstvene kategorije ,kao i koncepte koji se široko primjenjuju u poslovanju preduzeca.

LITERATURA

1.Profesor dr Slobodan V.Vidakovic,Racunovodstvo jezik poslovnog sporazumijevanja ,2002.

preuzmi seminarski rad u wordu » » » 

Besplatni Seminarski Radovi