Nauka o drvetu i njegova primena u mašinstvu | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Nauka o drvetu i njegova primena u mašinstvu". Rad ima 20 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

MAŠINSKI FAKULTET UNIVERZITET U ZENICI
NAUKA O DRVETU I NJEGOVA PRIMJENA U MAŠINSTVU
Zenica, decembar 2007.
1. UVOD
Iako su uvijek imali veliki značaj u izradi proizvoda materijali su danas često kamen temeljac za uspješan proizvod u našem modernom svijetu visoke tehnologije. Gotovo da se može reći da su materijali kritični limitirajući faktor za postizanje visokih performansi i pouzdanosti koje se zahtijevaju od današnjih proizvoda. U progresu građevinske tehnike, građevinski materijal se sve više zamjenjuje novim materijalom, ali ipak drvo je zbog svojih dobrih osobina zadržalo važnu ulogu i mjesto i među novim materijalima, te dokazalo svoju sposobnost za upotrebu u mnogim novim savremenim konstrukcijama. Pojedine loše osobine drveta mogu se savremenim sredstvima kakvih u prošlosti nije bilo ukloniti i spriječiti, pa je zbog toga drvo prihvaćeno i kao savremeni građevinski materijal. Drvo je prirodni materijal koji se u tvorevinama građevinske tehnike upotrebljavao od pradavnih vremena do danas, a vjerovatno će se upotrebljavati i u budućnosti.
1.1. Općenito o nauci o drvetu
1.2. Razvoj discipline
Šume predstavljaju značajan faktor u razvoju čovjeka i ljudskog društva uopšte. Slobodno možemo reći da je od postojanja šuma uveliko zavisio i opstanak i napredak ljudskog društva od najdalje prošlosti do danas. Drvo je jedan od prvih materijala za stvaranje upotrebnih predmeta za svakidašnje potrebe. Moglo bi se pretpostaviti da je prije starog kamenog doba bilo «drveno doba», što bi bilo logično s obzirom na jednostavniju upotrebljivost drveta, ali, s obzirom na relativno malu trajnost drveta, nisu se mogli održati dokazi iz tog doba koji bi to potvrdili. Od prvih susreta sa drvetom pračovjek se susreće i sa tehničkim osobinama drveta. Najprije upoznaje izgled i uzrast stabla i osobine krošnje, te se upoznaje sa jačinom i žilavošću grana i sa savitljivošću -1-
1.3. Cilj, značaj i metod rada nauke o drvetu
Zadatak nauke o drvetu je da nam što temeljitije predstavi drvo sa svim njegovim karakteristikama kako bi ga kao osnovnu sirovinu što potpunije upoznali. Poznavanje svih osobina drveta omogućava nam da se koristimo dobrim i pozitivnim osobinama drveta, a da izbjegavamo, ili ako je moguće eliminiramo negativne osobine Upoznavajući osobine i greške drveta i poznavajući opšte principe upotrebljivosti drveta u razne svrhe, u mogućnosti smo da preciznije donosimo sud o kvalitetu sastojina čiju masu procjenjujemo prije iskorištavanja. Također, ispitivanje osobina drveta daje putokaz genetičarima i uzgajivačima da vrše pravilan izbor metoda za uzgoj šuma, te da forsiraju rasplodni materijal od onih biljaka koje imaju najbolje tehničke osobine.
-2-
-3-
...............................NAMERNO UKLONJEN DEO TEKSTA.................................
-4-
2. ŠUME I DRVEĆE KAO IZVORI SIROVINA 2.1. Klasifikacija drveća
Pod drvenim rastinjem podrazumijevamo one odrvenjele biljke koje rastenjem i odrvenjavanjem formiraju stabla ili grmove. Od dosad poznatih preko 300.000 vrsta biljaka, detaljnije je obrađeno oko 60.000 vrsta, a taj se broj svakodnevno dopunjava i povećava. U ovladavanju ovim znanjima značajnu ulogu ima sistematika, koja kao nauka treba da nam pruži najprihvatljiviji pregled biljnih vrsta, grupisanih po određenim karakteristikama i srodnostima. Danas se biljni svijet najčešće dijeli na dvije grupe: Thallophyta ili niže biljke i Cormophyta ili više biljke odnosno stablašice. Za nas je značajnija ova druga grupa, koja se dijeli na Gymnospermae i Angiospermae. - Gymnospermae (golosjemenjače) – u ovu skupino pripada za nas veoma zanimljiva klasa Coniferae (četinari). Oni stvaraju drveće i grmlje najčešće zelenih listova čije je drvo izgrađeno iz jasnih godišnjih prirasta, koje nazivamo godovima. Četinari su nastali još u permu i glavni su sastojak fosilne flore – proste građe i sastavljeno je pretežno iz jedne vrste ćelija – traheida, koje služe i kao mehanički i kao proizvodni elementi građe. Danas živi nekoliko stotina vrsta četinara, uglavnom u umjerenoj i hladnoj zoni sjeverne hemisfere. Drvo četinara je veoma široke primjene. - Angiospermae (skrivenosjemenjaće) – ova skupina je mnogo mlađeg porijekla, čija je građa komplikovanija, jer su se kod njih razvijali specijalizovani elementi građe drveta. One su nastale u mlađim geološkim periodima, i to prvo Monocotyledonae ,a kasnije u kredi i terciju Dicotyledonae. Monocotyledonae (jednosupnice) koje ne izgrađuju drvo u našem smislu riječi, jer njihova provodna tkiva nisu prstenasto raspoređena po godovima, već se nalaze nepravilno raspoređena po poprečnom presjeku. One nisu bogate vrstama. Poznati su bambusi, koji u bešumnim regijama zamjenjuju drvo, i palme, čije je drvo veoma teško za preradu. Dicotyledonae (dvosupnice) su grupacija u koju spada obilje vrsta lišćara u umjerenoj i tropskoj zoni. One kao i četinari prirastaju putem tvornog tkiva kambijuma, koji na unutrašnjoj strani stvara drvo, a na vanjskoj živu koru – liko. Lišćari imaju pljosnato lišće koje je uglavnom listopadno, ali ima i onih vrsta koje su uvijek zelene.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET